جامع ترین وبلاگ پرورش اندام

پورتر کوترل یکی از بدنسازان نامدار دهه نود میلادی بود که از سال ۱۹۹۲ به جمع حرفه ای ها پیوست او در همان سال اول حرفه ای شدنش در دو مسابقه حرفه ای شیکاگو و نیاگارا به مقام قهرمانی رسید و در شب قهرمانان دوم شد اما در المپیا نتیجه خوبی نگرفت و هشتم شد او در سال بعد در سه مسابقه حرفه ای شرکت کرد و در همگی آن ها به قهرمانی رسید کولرل در سال ۹۴ بهترین نتیجه اش در المپیا را رقم زد و بالاتر از بدنسازانی مثل کریس کورمیر و ناصر صونباطی به قهرمانی رسید او تا سال ۹۹ در صحنه باقی ماند و بعد از آن با مسابقات حرفه ای وداع کرد

همراه با روش غریزی
بدون توجه به نوع تمریناتی که انجام می دهم چه در فاز حجم باشد چه یک برنامه جهت شوک دادن به عضلات و چه تمرین در فاز مسابقه در هر حال همیشه از روش غریزی استفاده می کنم
این واژه برای من معنایی خاص دارد بعضی ها تصورشان این است که در این سیستم هر کاری که دل تان می خواهد می توانید انجام دهید اما برای من یعنی انجام کارهایی که هرگز فکر نمی کنم انجامش ممکن باشد
غریزه به من نمی گوید وقتی وارد باشگاه می شوم دقیقا چه کار کنم ابتدا غریزه خود را با انجام چند ست گرم کردنی تست می کنم و بعد از آن ۲ ست سنگین شدید و سنگین اجرا می کنم همه اینها انجام می شوند تا ایجاد انگیزه کنند و مرا از لحاظ روانی و فیزیکی آماده تمرین اصلی کنند.
یک روز صبح که تمرین پا داشتم با حرکت جلو پا جهت گرم کردن شروع کردم در اولین ست می دانستم که دلم نمی خواهد این حرکت را انجام دهم در دومین ست حسم بهتر شد و در پنجمین ست گرم کردنی از لحاظ روانی کاملا آماده تمرین پا بودم .
این حرکت از نقطه اولیه تا نقطه پر انگیزه یک حرکت باور نکردنی است اما دلیل من برای انجام این همه ست گرم کردنی همین است گرم کردنی ها برای آمادگی ذهنی مهم هستند
آنجه که در مورد تمرینات غریزی دوست دارم این است که هر چه در غریزه عمیق تر می شوم کمتر روی مقدار وزنه تمرکز می کنم و در عوض سعی می کنم به درجه بالاتری از شدت برسم فقط زمانی که به این سطوح می رسم می توانم با غریزه اصلی ام تماس پیدا کنم هر چه در یک جلسه تمرین پیش می روم شدت تمرینم کم نمی شود اگر قرار باشد شدت کم شود فقط به دلیل تهی شدن ذخایر اکسیژن است در این مورد هم اندکی استراحت می کنم تا آماده انجام ست بعدی شوم
تمرینات غریزی واقعی توسعه دادن توانایی نادیده گرفتن درد و کسری اکسیژن و در عین حال حس کردن اتفاقاتی که در بدن رخ می دهد باید قادر باشید تشخیص دهید که یک عضله :
۱- مقدار زیادی اسید لاکتیک جمع شده
۲- میزان اسید لاکتیک به حداکثر رسیده است
این تشخیص خیلی مهم است در وضعیت اول به راحتی می توانید فکر کنید که غریزه دارد می گوید که باید ست را متوقف کنید اما در وضعیت ۲ پیام واقعی این است که باید ست را تمام کنید
باید تفاوت این درد ها را تشخیص دهید تا بتوانید تمرین را ادامه دهید و از اصل غریزی هم استفاده کنید حواس تان به درد باشد اما آن را به قلب خود منتقل نکنید یعنی اجازه ندهید هراس ایجاد کند
با اقدامی ساده می توانید تست کنید که آیا از اصل غریزی به درستی استفاده می کنید یا خیر اگر به نقطه ای برسید که دیگر نتوانید درد راتحمل کنید در واقع دیگر به حد کافی تمرکز نخواهید داشت
اگر واقعا روش غریزی را استفاده می کنید درد تا حد زیادی وجود دارد و شما هم از آن مطلع هستید رسیدن به سطح بالایی از درد در واقع از واجبات تمرین است اما درد را به عنوان معیاری برای شدت تمرین تا رسیدن به نقطه ایده آل استفاده کنید
اوقاتی وجود دارد که به خودتان می گوئید درد کافی را حس نمی کنید بنابراین باید برای افزایش دادن آن تلاش کنید
البته حقیقت شما را وادار می کند که توجه کافی به حس های خود بدهید به طوری که به خودتان لطمه نزنید و باید در عین حال حواس تان باشد که نیاز به زمان بیشتری برای ریکاوری خواهید داشت.
این درک بین جلسات تمرین خودش را به صورت بی حوصلگی و کسالت هویدا می کند طی یک جلسه تمرین به واسطه پراکندگی خون از عضله متوجه می شوید
همیشه معتقد بودم که بدنسازی بیشتر از آنکه فیزیکی باشد یک ماجرای روانی است
باید درباره اثرات درد تفکر کنید و با آن استدلالی برخورد کنید و آن را از یک هشدار تا عاملی انگیزشی برای عبور از محدودیت های قبلی تعبیر کنید که هر کدام در شرایط متفاوت معنی دارد و تشخیص معانی درد چیزی است که شما به عنوان یک بدنساز باید به آن برسید
همانطور که پزشکان از درد به عنوان نشانه و علائم تشخیص بیماری استفاده می کنند در طول تمرین شما باید پزشک خود شوید و به شکل موثری درد را شناسایی تجربه و تعبیر کنید

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: